Het was al lang geleden en het kwam er nooit van. Toch op 25 februari eindelijk weer eens een zaalkaatswedstrijd voor senioren. Overdekt, in de sporthal in Bolsward.
De opgave werd helaas geplaagd door vakanties en ziekte. Toch hadden zich in eerste instantie veertien liefhebbers opgegeven. Daarvan vielen nog twee af door ziekte, zodat er twaalf overbleven. Niet getreurd. De wedstrijd ging gewoon door. En dat was maar goed ook. Er werd prima en spannend gekaatst, waarbij zelfs één keer alles aan de hang kwam.
De 12 deelnemers waren in twee willekeurig samengestelde groepen verdeeld en iedereen kaatste drie keer. In beide groepen waren er twee prijzen te winnen.
In groep 1 waren na twee wedstrijden twee die de volle buit binnen hadden. Dat waren Pieter Feenstra en Jeen Houtsma. Pieter verloor zijn laatste partij met 5-3 en Jeen deed hetzelfde met een verlies op 5-5. De krans en de eerste prijs ging dus naar Jeen, terwijl Pieter zich tevreden moest stellen met de premie.
In groep 2 hadden zowel Rutger Vallinga als Julian Faber de eerste twee wedstrijden gewonnen. En het toeval wilde dat zij de laatste wedstrijd tegen elkander moesten. Het partuur van Rutger won nipt van dat van Julian (5-5 6-4) zodat de krans naar Rutger ging. De premie was dus voor Julian.
Dissonantie in het geheel was dat de kantine wegens te weinig omzet om 15.30 uur dichtging. Was nu een paar uur later opengegaan. De prijsuitreiking had dan niet in de hal van de sporthal plaats hoeven te vinden en er was wel omzet geweest. Dit keer geen gezellige nazit.
Aangezien het muntjestijd is bij de Poiesz bestonden de prijzen uit boodschappenpakketten ingekocht bij de Poiesz. Zo snijdt het mes aan twee kanten.
Voor alle deelnemers die niet in de prijzen vielen was er naar keuze of een blik kapucijners of een blik bruine bonen. Het bleek dat de bruine bonen verreweg het populairst waren.
Tot slot nog dit. Aangezien de kransen vrij vroeg moesten worden besteld waren we uitgegaan van drie kransen. Er was dus nog een krans over en ging naar Pieter Feenstra. Dit om te voorkomen dat Pieter het wel-verdiend-maar-niet-gekregen-krans-syndroom krijgt. Pieter had nl. bij een andere vereniging vorig jaar de eerste prijs gewonnen, maar bij die wedstrijd waren geen kransen. Hij heeft voor de krans een goede bestemming!
